Формиран е протокол за поврзување за комуникација во рамките на безбедната мрежа на паметниот град, кој беше произведен од научници од Севернокавкаскиот федерален универзитет (SKFU) во соработка со руски и странски колеги.
Според експертите, протоколот ќе им овозможи на уредите на мрежата брзо, непречено и безбедно да споделуваат информации и да решаваат проблеми со заштитата на податоците.
Резултатите од истражувањето се објавени во научното списание „Сензор“.
Научниците објаснија дека концептот на паметен град подразбира употреба на информатички технологии за управување со урбаната средина. Целта на овие градови е да го направат животот на жителите поудобен и побезбеден, како и да заштедат ресурси и простор. Пример е уличното осветлување кое се вклучува автоматски.
Паметниот град се состои од голем број елементи, вклучувајќи видео надзор, систем за итни повици, биометриски системи, градски и банкарски услуги, интелигентен транспорт и многу повеќе. Треба да ги исполнува следните барања, имено брзо поврзување, доверливост и безбедност на податоците.
Научниците од Севернокавкаскиот универзитет, во соработка со колегите од Институтот за системско програмирање на Руската академија на науките, Мексико, Република Кореја и Уругвај, формираа сигурен протокол за поврзување за концептот на паметен град.
Според нив, ја зголемува отпорноста на мрежите на напади од различни видови, вклучувајќи неовластено следење, фалсификување пораки, грешки, неуспеси во поврзувањето на мрежите, губење на информации во случај на напади или несреќи, но овозможува и оптимизација на ресурсите за поддршка на паметен град.
Експертите објаснија дека протоколот се заснова на модификација на маршрутата на мрежата MANET (Mobile Ad hoc Networks) во која секој од нејзините јазли учествува во рутата со препраќање податоци до други јазли.
„Во таквите мрежи нема потешкотии во поставувањето инфраструктура и администрација, што им овозможува на уредите да формираат мрежи и веднаш да се поврзат со нив“, вели Андреј Гладков, научник во Центарот за компјутерска математика и паралелно програмирање на суперкомпјутерите SKFU.
Првично, MANET беше произведен за мрежи со мала моќност, на пример, за поврзување во спасувачките операции за луѓето да можат оперативно да разменуваат пократки пораки.
Тој објасни дека при шифрирање на информации клучот се дели помеѓу сите уреди на учесниците. За да се врати клучот и да се дешифрира информацијата, сите учесници треба да го дадат својот дел од пораката. Во случај некој да ја пресретне информацијата, нема да може да го користи специјалниот фрагмент од пораката.
Според научниците, таквиот пристап ги нема ограничувањата што ги имаат традиционалните методи за шифрирање со цел безбедно да се пренесат информации. Дополнително, на овој начин се намалува вишокот на податоци, со што се намалува количината на опрема од големи димензии, се заштедува енергија и количината на архивирање пораки.
Гладков заклучи дека следна задача на научниот колектив е подобрување и тестирање на протоколот и мрежата.
