Пред 48 години Стојадин тргна на својата најголема авантура и една од најголемите во историјата на автомобилската индустрија.
Се сеќаваме на експедицијата, поточно на големата авантура Крагуевац-Килиманџаро, во која учествуваа пет црвени Стојадинци и неколку ентузијасти, меѓу кои и Јожа Влаховиќ, новинар од загрепски „Вјесник“. Во соработка со порталот Аутославија ви ја пренесуваме приказната за оваа голема авантура, но и за уште поголема маркетинг кампања која овозможи промоција на тогаш најдобриот производ на југословенската автомобилска индустрија.
Соговорници на Новица Марковиќ, најзаслужен за продолжението на приказната за експедицијата на КК, се проф. д-р Милан Ракочевиќ, творец на експедицијата, Бранко Балетиќ, режисер на филмот „Крагуевац – Килиманџаро“, Зоран Симјановиќ, филмски композитор и Миодраг Барлов, механичар на Застава.
Експедицијата Крагуевац – Килиманџаро ја дизајнираше Милан Ракочевиќ додека пешачеше по пустините на Африка, а во изготвувањето на експедицијата му помогна рели возачот Бранимир Периќ-Џо. Драган Дракулиќ, тогашниот директор на Комерцијала Црвена Застава, виде дека предлогот за експедиција е идеална можност да се промовира тогаш најдобриот модел на југословенската автомобилска индустрија, но и шанса да се тестира Стојадин во експлоатација во ненормални услови. Експедицијата ја поддржа и тогашниот директор на Институтот „Црвено знаме“, Првослав Раковиќ.
Повикот за помош во организацијата веднаш бил прифатен од Модрича, Тигар и многу други мали фабрики.
По соодветната церемонија, на 14 февруари 1975 година, експедицијата тргна на пат од Крагуевац до Килиманџаро, долга преку 11.000 километри, низ Нубиската пустина без патека, савани, карпести области, трнливи области и мочуришта.
Во експедицијата отидоа пет нови, црвени Застава 101, четири со украсни налепници, без задни седишта и една во целосно фабричка верзија – со прекар „Салонац“ како што ја нарекоа членовите на експедицијата. Моторите содржеле масло Optima Modrič, гуми Tigar Pirot. Flags 101 кои заминаа на експедицијата беа целосно нови, од линијата за францускиот пазар, а единствените модификации беа специјалниот тапацир на седиштата, и постојаното работење на вентилаторот за ладење на моторот.
Дополнително, беа користени експериментални делови како што се пред-филтер за масло и предни оски. Беа тестирани и специјални „пустински гуми“ од Tigra – крампони со зголемена издржливост против силни удари и високи температури.