Дури и несовршен модел би можел да биде корисен.
Астрономите би можеле да откријат нови населиви светови во иднина благодарение на помошта на технологијата. Поточно, благодарение на вештачката интелигенција.
Имено, различни телескопи низ целиот свет, како и оние во вселената, секојдневно испраќаат купишта податоци до Земјата кои треба да се прегледаат, категоризираат, анализираат и потврдат пред да може да се објави какво било откритие.
На луѓето им се потребни месеци или дури години за да го направат ова, а некои збирки податоци веројатно никогаш нема да бидат обработени. Доколку ги обработуваат само луѓето.
Но, истражувачите од Универзитетот во Берн развија модел на вештачка интелигенција кој би можел да открие населиви светови кои досега беа скриени од погледот на научниците.
Како што објавуваат во нивната студија објавена во списанието Astronomy & Astrophysics, тие развиле алгоритам за машинско учење кој досега идентификувал 44 ѕвездени системи кои имаат потенцијал да бидат домаќини на егзопланети слични на Земјата кои сè уште не се откриени.
Иако нема потврда дека планети слични на Земјата всушност постојат, симулациите спроведени на Универзитетот во Берн покажаа дека 99 проценти од идентификуваните системи имаат барем една планета слична на Земјата.
Проблемот со откривањето на егзопланети е што тие често се мали во споредба со ѕвездите во близина на кои се наоѓаат и произведуваат малку сопствена светлина. Досега, научниците го потврдија постоењето на нешто повеќе од 588 планети надвор од Сончевиот систем, а информациите за нив се многу оскудни.
За швајцарските научници ова беше проблем, бидејќи немаа доволно податоци за да го обучат алгоритмот. За да го заобиколат овој проблем, астрономите ги хранеа своите модели со синтетички податоци – вештачки создадени планетарни системи генерирани од Берновиот модел на формирање и еволуција на планетите. Тоа е модел што симулира развој на хипотетички планети.
Бернскиот модел е еден од ретките модели во светот што нуди такво богатство од меѓусебно поврзани физички процеси и овозможува студија како оваа, рече коавторот д-р Јан Алиберт во изјава за истражувањето.
Користејќи го креираниот модел на вештачка интелигенција, научниците открија каде се скриени најсилните индикатори за постоење на планета слична на Земјата. Користејќи машинско учење на примерок од речиси 1.600 системи со најмалку една планета и ѕвезди од различни категории, научниците открија дека повеќе од 20 од нив би можеле да „кријат“ планета слична на Земјата.
Сепак, научниците предупредуваат дека нивниот модел не е совршен. Тој не репродуцирал одредени карактеристики на ѕвездените системи што ги набљудувале астрономите, а синтетичките планети обично биле поблиску до нивните ѕвезди отколку вистинските.
Сепак, истакнуваат научниците, дури и несовршен модел би можел да биде корисен бидејќи би им помогнал на научниците да го стеснат пребарувањето за потенцијално погодни за живот егзопланети во огромните пространства на вселената.
