Тим од истражувачи од Италијанскиот институт за технологија направи батерија која може да се јаде. Батеријата е направена од материјал кој инаку се консумира како дел од нашата секојдневна исхрана. Може да се применат во здравствена дијагностика, за следење на квалитетот на храната и во прехранбената мека роботика.
Студијата ја направи Марио Каирони, координатор на Лабораторијата за печатена и молекуларна електроника на IIT центарот. Каирони се фокусирал на проучување на електронските својства на храната и на нејзините нуспроизводи за да ги соедини со материјали кои може да се јадат и да создаде нови електронски уреди кои може да се јадат.
Таквата електроника е поле кое допрва ќе се развива и би можело да има големо влијание на дијагностиката и лекувањето болести на гастроинтестиналниот тракт, како и на следење на квалитетите на храната. Еден од најголемите предизвици во развојот на електронски ситеми кои може да се јадат е реализацијата на извори на енергија кои може да се јадат.
Истражувачкиот тим од IIT се инспирирал од биохемискиот Редокс на реакции кои се случуваат во сите живи суштества и разви батерија која користи рибофлавин (витамин Б2, кој го има на пример во бадемите ) како анода и кверцетин (додаток во исхраната присутен во кспари ) како катода. За зголемување на проводливоста искористиле активен јаглен, одела електролитите бил на база на вода. Сепараторот е направен од мори алга, вид кој се наоѓа во суши. Потоа електродите се инкапсулирани во пчелин восок, од кој излегуваат два златни контакти за храна на подлога добиена од целулоза.
Батеријата ќелија работи на 0,65 V,што е доволно за да не прави проблеми во човечкото тело.
Студијата е објавена во списанието Advanced Materials.
