Озонската обвивка игра клучна улога во климата на Земјата, а без неа нашата планета би била многу постудена. Различни механизми придонесуваат за стабилизација и одредување на просечната температура на Земјата.
Едноставно кажано, зрачењето од Сонцето стигнува до Земјата, при што дел се рефлектира од горниот дел од атмосферата, а остатокот патува кон Земјата. Ова зрачење делумно се апсорбира од воздухот и почвата. Преостанатото зрачење се рефлектира од површината на Земјата, а поголемиот дел се враќа назад во вселената, додека дел се апсорбира од атмосферата, создавајќи ефект на стаклена градина што ја загрева површината на планетата.
Сепак, таквото објаснување е премногу поедноставено. Вистинската температура и клима на Земјата зависи од многу фактори, вклучувајќи го составот на атмосферата, океанските и атмосферските циркулациони системи и многу повеќе. И покрај критичната улога на озонската обвивка во блокирањето на штетното ултравиолетово зрачење на сонцето, повеќето климатски модели го занемаруваат ова влијание.
Неодамнешен научен труд го проучува влијанието на озонската обвивка врз климата на Земјата. Научниците спровеле симулации на климата на Земјата, менувајќи ја количината на озон во горниот дел од атмосферата и набљудувајќи ја температурата. Тие откриле дека присуството на озон има ефект на затоплување на површинските температури, зголемувајќи ја просечната температура на површината. Исчезнувањето на озонската обвивка, било поради човечки активности или други причини, би имало катастрофални последици за нашата клима.
Последици од исчезнувањето на озонската обвивка
Главната последица од намалувањето на озонската обвивка би било ладењето на горната стратосфера. Постудениот воздух не може да задржи толку многу влага, што би довело до посува стратосфера. Водената пареа е важен стакленички гас, па нејзиниот недостаток би го намалил севкупниот ефект на стаклена градина на Земјата.
Недостатокот на озон и последователното ладење на стратосферата би го нарушиле формирањето на облаците во тој слој. Поради ова, облаците првенствено би се појавувале на пониски и повисоки надморски височини.
Понатаму, некои струјни движења во близина на екваторот би се зајакнале, додека други во близина на половите би ослабнале. Овие промени би имале длабоки ефекти врз временските услови.
Споменатото истражување всушност нагласува дека секоја компонента на Земјината атмосфера игра витална улога во сложениот систем кој ја одредува климата на нашата планета.
