Регионалниот директор на Светската здравствена организација-СЗО за Европа , Ханс Клуге предупреди дека ширењето на реткиот вирус на мајмунски сипаници може да се забрза на континентот во текот на летните месеци.
„Како што влегуваме во летната сезона во европскиот регион, со масовни собири, фестивали и забави, загрижен сум дека преносот може да се забрза, бидејќи случаите што моментално се откриени се меѓу оние кои имале сексуална активност, а симптомите се непознати за многумина“, рече Клуге.
Повеќе од 100 случаи на вирусна инфекција се потврдени или се сомнителни во Белгија, Франција, Германија, Италија, Португалија, Шпанија, Шведска, Холандија и Британија. Случаи се откриени и во САД, Канада и Австралија.
Случаи на мајмунски сипаници во Европа, САД, Канада и Австралија
Мајмунските сипаници, почести во западна и централна Африка, предизвикуваат блага вирусна болест која се карактеризира со треска и карактеристичен осип. Прво идентификувана кај мајмуните, болеста обично се шири преку близок контакт и ретко се шири надвор од Африка.
Научниците не очекуваат дека избувнувањето ќе еволуира во пандемија како Ковид-19 бидејќи вирусот не се шири толку лесно. Мајмунските сипаници генерално се јавуваат во Централна и Западна Африка, често во близина на тропските дождовни шуми, и се сметаат за ендемични во Демократска Република Конго, каде што за прв пат беше откриена кај луѓето во 1970 година.
Мајмунските сипаници се ист член на семејството како и сипаниците. Тие се помалку заразни од сипаниците и предизвикуваат помалку случаи на тешка болест.
Мајмунските сипаници се вирус кој предизвикува симптоми на треска, како и карактеристичен грутчест осип. Обично е благ, иако има два главни соеви – конго и западноафрикански сој.
Видот Конго е потешка форма и има стапка на смртност од десет проценти, додека во Западна Африка е поблага варијанта, со стапка на смртност од еден процент.
Вирусот се шири со близок контакт, и преку животните и, поретко, меѓу луѓето. За прв пат беше пронајден кај мајмуните во 1958 година, па оттука и името, иако глодарите сега се сметаат за главни животни кои се домаќини на вирусот.
Стапката на смртност е од три до шест проценти, според Светската здравствена организација. Не постои вакцина против оваа болест или специфичен третман. Овие нештата што треба да ги знаете за оваа вирусна инфекција.
